من از عهد آدم تو را دوسـ❤ـت دارمــ

از آغاز عالــم تو را دوسـ❤ـت دارمــ

چه شب‌ها من و آسمــان تا دم صبحـ

سرودیم نم‌نم، تو را دوســ❤ـت دارمــ

نه خطی، نه خالی! نه خـواب و خیالی

من ای حس مبهم تو را دوسـ❤ـت دارمـ

سلامـی صمیمـــی‌تر از غم ندیدمـــ

به اندازه‌ی غم تو را دوسـ❤ــت دارمـــ

بــــیــا تا صــدا از دل سنـــــــگ خــیزد

بگــوییم با هم: تو را دوسـ❤ـت دارمــ

جـهان یک دهــــان شــد هــــم‌آواز بــا مــا

تو را دوسـ❤ـت دارمـ، تو را دوسـ❤ـت دارمـ