به نام پروردگارلیلی ومجنون

روزگاربی رحم دل سنگ رابه دردمی آورد،گاهی زندگی چنان ازانسان روی می گرداند که دست بی وفای روزگار بهترین دوست هارا،ازهم جدا می کند.

پس توای یارعزیز!

هنگامی که در این دنیای فانی،جای مراخالی دیدی،برنوشته هایم بنگر!وقطره ای اشک برمژگان خویش جاری ساز،تادیگران بدانندکه من چقدر دوستت داشته ام...